Levenslust!

Door Luc en Bob Lenferink

Tour de Jes, wat een enorm mooi initiatief! Ik wil daarom graag beginnen met de enorme complimenten aan Tom en Laurens voor het (zo professioneel!) opzetten van dit initiatief. Wat een mooie gedachte om Jespers leven en ook strijd te eren. En natuurlijk ook te vieren. Dit in combinatie met de gedachte om tegelijkertijd geld in te zamelen voor de Maag Lever en Darm Stichting, maakte dat Luc en ik gelijk enthousiast werden en graag een steentje bij willen dragen. Ik ga samen met Luc zelfs een etappe meefietsen. Al ben ik de eerste om toe te geven dat ik de kortste etappe heb gekozen, en best bang ben voor deze dag…

Ik ben er trots op dat ik Jesper al vanaf mijn 12^e mijn vriend kan noemen. We bleken enorm veel met elkaar gemeen te hebben. Het begon met onze liefde voor de Eagles. Omdat we beide van voetbal houden. Maar tegelijkertijd staat ook de spreuk ‘100% against modern football’ op ons lijf geschreven. Voor ons was voetbal niet iets om in een modern theater te bekijken. En dan naar hogeschool voetbal te kijken van prima ballerina’s. Voor ons zat het in de romantiek van kapotte stadions, vaak ook slecht voetbal, maar wel sfeer, fanatisme en kameraadschap. En waar kan je dat beter vinden dan bij de Eagles. Dat Jesper ook echt een fanatiek supporter was zie je prachtig op de foto hieronder (genomen van een tv shot). Jesper in het midden in de spotlight.

Jesper en ik werden onderdeel van dezelfde vriendengroep die nu al bijna 25 jaar bij elkaar is. En stond voorop in het organiseren van feestjes (Jespers verjaardag met de Pomdagen!), weekendjes weg (teveel om op te noemen) of festivals (waar Tomorrowland er voor mij echt uit sprong). Zoek de verschillen in 25 jaar tijd. De ene foto van een weekendje weg toen we een jaar of 18 waren en de tweede op de bruiloft van Jesper en Nicole. Wat hebben we enorm mooie tijden met elkaar gehad.

Daarnaast deelden Jesper en ik nog een liefde: Duitsland. En wat was er mooier dan dat te combineren met de liefde voor (kapot) voetbal. Een snelle rekensom leert mij dat ik met Jesper in een kleine 30 Duitse stadions ben geweest. Waarvan de meeste in de Regionalliga of Dritte Liga.Zaterdagochtend de auto pakken en op pad. Waarbij we in de meest aftandse stadions kwamen, maar altijd weer een fantastische dag hadden. De onderstaande foto laat voor mij goed de sfeer op deze tripjes zien, het lijkt wel of je terug gaat in de tijd.

Als ik aan Jespers leven denk, valt het mij elke keer weer op dat zijn ziekte nog niet in de top 10 staat van mijn herinneringen. Ondanks dat hij vaak en lang in Groningen heeft gelegen, waar ik zo enorm veel respect heb gekregen voor de mensen van het UMCG, staat mij toch vooral bij dat Jesper er het maximale uithaalde van wat zijn gezondheid toestond.

Ik ken niemand die zoveel grip op zijn eigen leven heeft gehad als Jesper. Die er zo positief in stond, en altijd bedacht wat er wel kon, en daar dan zijn leven en geluk omheen organiseerde. Die niet bleef hangen in teleurstellingen, accepteerde wat hij niet kon veranderen, en er het maximale uit haalde. En daarmee niet alleen geluk in zijn eigen leven bracht. Maar ook in dat van al zijn naasten. Als het mij lukt om ook maar 1% van zijn levensvisie ook uit te dragen, ben ik al een trots man. En ik gun jullie allemaal hetzelfde.